De stervende zee
Al eeuwenlang heeft de zee gediend als vuilstortplaats voor de mensen.
In het verleden was de hoeveelheid vuil veel minder, het werd snel afgebroken door de zee.
Tegenwoordig is de hoeveelheid afval veel groter en de materialen blijven veel langer in stand. De oceanen raken verstikt.
1. Jaarlijks komt er 3.5 miljoen ton olie in zee terecht, meestal als gevolg van ongelukken.
Het deel van de olie dat naar de bodem zakt, brengt schade toe aan planten en vissen.
Het deel dat blijft drijven vormt enorme vlekken die de toevoer van zuurstof belemmert.
Veren van vogels met olie erop verliezen hun isolerende werking waardoor de beesten sterk afkoelen. Dit heeft vaak de dood tot gevolg.
Toen de olietanker Sea Empress in 1996 vastliep op de rotsen voor de zuidkust van Wales stroomde 60.000 ton ruwe olie in zee en raakte 250 km kust besmeurd waarbij 50.000 vogels stierven.
In het verleden was de hoeveelheid vuil veel minder, het werd snel afgebroken door de zee.
Tegenwoordig is de hoeveelheid afval veel groter en de materialen blijven veel langer in stand. De oceanen raken verstikt.
1. Jaarlijks komt er 3.5 miljoen ton olie in zee terecht, meestal als gevolg van ongelukken.
Het deel van de olie dat naar de bodem zakt, brengt schade toe aan planten en vissen.
Het deel dat blijft drijven vormt enorme vlekken die de toevoer van zuurstof belemmert.
Veren van vogels met olie erop verliezen hun isolerende werking waardoor de beesten sterk afkoelen. Dit heeft vaak de dood tot gevolg.
Toen de olietanker Sea Empress in 1996 vastliep op de rotsen voor de zuidkust van Wales stroomde 60.000 ton ruwe olie in zee en raakte 250 km kust besmeurd waarbij 50.000 vogels stierven.
Click here to edit.
2. Kerncentrales produceren radioactief afval dat schadelijk is voor alles wat leeft en dat duizenden jaren blijft. Niemand wil dat graag in zijn achtertuin hebben dus word het maar in zee gedumpt. Maar ook daar richt radioactief afval grote schade aan.
Amerika verbood in 1970 het dumpen in zee van radioactief afval en Europa volgde in 1982.
Maar nog geen vijf jaar daarna ontdekte men dat de radioactieve straling op een strand in de buurt van de Engelse kerncentrale bij Sellafield duizend keer zo hoog was als normaal.
Amerika verbood in 1970 het dumpen in zee van radioactief afval en Europa volgde in 1982.
Maar nog geen vijf jaar daarna ontdekte men dat de radioactieve straling op een strand in de buurt van de Engelse kerncentrale bij Sellafield duizend keer zo hoog was als normaal.
3. Overal op de wereld lozen rioleringen hun afval ongezuiverd in zee of word het per schip vervoerd en midden op zee geloosd.
4.Talloze dieren raken verstrikt in netten.
5. Dieren in de zee zien dingen, b.v. plastic aan als voedsel.
6. Het visaantal neemt ook sterk af doordat ze in grote aantallen gevangen worden voor de vishandel.
De mens vist al eeuwenlang op zee.
Visserij hoeft geen probleem te zijn, zolang er genoeg vis in zee zwemt en zolang er niet al te veel vis wordt gevangen.
Maar tegenwoordig wordt er zo veel gevangen dat er van veel vissoorten steeds minder overblijven.
Gigantische vissersschepen, eigenlijk drijvende fabrieken, gaan steeds verder de oceaan op om zoveel mogelijk vis binnen te halen.
En zo raakt het ene na het andere visgebied uitgeput.
Samen kunnen de vissers miljoenen kilo’s vis per dag vangen.
Dit betekent dat veel vissen niet eens oud genoeg worden om zich voort te planten. En dat talloze zeebewoners steeds minder voedsel hebben. Het klinkt ongelooflijk, maar zelfs die enorm uitgestrekte Grote Oceaan kan zo helemaal leeg raken.
De mens vist al eeuwenlang op zee.
Visserij hoeft geen probleem te zijn, zolang er genoeg vis in zee zwemt en zolang er niet al te veel vis wordt gevangen.
Maar tegenwoordig wordt er zo veel gevangen dat er van veel vissoorten steeds minder overblijven.
Gigantische vissersschepen, eigenlijk drijvende fabrieken, gaan steeds verder de oceaan op om zoveel mogelijk vis binnen te halen.
En zo raakt het ene na het andere visgebied uitgeput.
Samen kunnen de vissers miljoenen kilo’s vis per dag vangen.
Dit betekent dat veel vissen niet eens oud genoeg worden om zich voort te planten. En dat talloze zeebewoners steeds minder voedsel hebben. Het klinkt ongelooflijk, maar zelfs die enorm uitgestrekte Grote Oceaan kan zo helemaal leeg raken.